Ποιος φοβάται τις πλημμύρες και τις φωτιές
Περάσαμε από φωτιά κι από νερό⋅ και μας οδήγησες στην άνεση… (Ψαλμοί 66:12)
ΠΡΩΤΑ ήρθαν οι καύσωνες. Φανταστικά νούμερα στα θερμόμετρα στις βεράντες και στα μπαλκόνια μας! Με 44 και 45 βαθμούς πού να βγεις βόλτα… Ούτε για μπάνιο δεν ήταν δυνατόν να πας! Μετά ήρθαν οι φωτιές. Κλασικά στην Ελλάδα το καλοκαίρι, θα πεις. Ναι αλλά φέτος το κακό σαν να παράγινε. Πάνω από 1.600.000 στρέμματα έγιναν στάχτη, και χιλιάδες κάτοικοι και επισκέπτες οδηγήθηκαν να εκκενώσουν τα χωριά και τα ξενοδοχεία τους. Έχασαν τη ζωή τους πιλότοι των καναντέρ, κτηνοτρόφοι, πυροσβέστες, μετανάστες, ζώα…
Τέλος ήρθαν οι πλημμύρες. Για μέρες τα κανάλια και τα ραδιόφωνα αναφέρουν στα δελτία των ειδήσεων ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για πλημμυρισμένα σπίτια και ολόκληρες περιοχές στην Κεντρική Ελλάδα. Για νεκρούς και ξεσπιτωμένους αρρώστους και γέροντες… Δόθηκαν υποσχέσεις, προγραμματίστηκαν βοήθειες κάθε είδους, η συνδρομή της πολιτείας και των διαφόρων φορέων ήταν αμέριστη – και πολύ σωστά: ο άνθρωπος για τον άνθρωπο.
Στη Βίβλο η ανθρώπινη θλίψη και αντιξοότητα συμβολίζονται με καύσωνες, φωτιές και πλημμύρες. Κι ο κάθε χριστιανός σ’ αυτή τη ζωή αντιμετωπίζει θλίψεις, δυσκολίες, αδιέξοδα και χάος. Η αναδουλειά, οι οικονομικές επιπτώσεις, οι αρρώστιες, οι απώλειες, ο θάνατος δεν είναι για τους βιβλικούς συγγραφείς παρα καύσωνες, φωτιές και πλημμύρες. Πού μπορεί να στραφεί ο άνθρωπος του Θεού; Μόνον Εκείνος μπορεί να μας βοηθήσει και να μας συμπαρασταθεί. «Έγινες καταφύγιο των ταπεινών, των δύστυχων καταφυγή μες στην απόγνωσή τους, στέγαστρο για την καταιγίδα, απόσκιο για τον καύσωνα…» δοξάζει τον Θεό ο προφήτης (Ησαΐας 25:4). Παρόμοια κι ο Δαβίδ είναι ευτυχής γιατί μέσα απ’ όλες τις πλημμύρες και τις φωτιές ο Θεός οδηγεί τους δικούς του στην ασφάλεια.
Προσευχόμαστε ο Θεός να μας βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν χώρα. Ο Θεός, αν τον εμπιστευτούμε, θα ενδυναμώσει τον καθένα στις προσωπικές του φροντίδες και αδιέξοδα. Δεν απογοητεύει ποτέ τους δικούς του! ◆
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Visits: 0
