Του Πατρός Θεοφάνους
Κάποτε θά πρέπει νά τολμήσουμε νά ποῦμε την Ἀλήθεια: Ἐλάχιστοι ἐνδιαφέρονται σήμερον διά τόν ἄλλον, παρά μόνον διά την προσωπικήν των ἐπιβίωσιν, ἐπαγγελματικήν ἀνέλιξιν καί οἰκονομικήν εὐδαιμονίαν.
Σε αὐτά συνέτειναν, δυστυχῶς, ἡ συνολική ἀποδόμησις τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ, ἡ ἀπεμπόλησις τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν, ἡ τηλεοπτική ἀποχαύνωσις, ἡ διάλυσις της Παιδείας, ἡ προβολή ξένων προτύπων διαβιώσεως, τά ἰσχυρά πλήγματα στήν οἰκογένεια, ἡ πανταχόθεν ἐπεκτεινόμενη διαφθορά σέ ὅλους τους τομεῖς, μηδενός ἐξαιρουμένου…
Οἱ φυσικοί καί ἠθικοί αὐτουργοί εἶναι γνωστοί. Ἔδρασαν ἐκμεταλλευόμενοι την σιωπή μας ἤ χρηματοδοτῶντας τήν ἀνοχήν μας. Ἡ πολυετής οἰκονομική κρίσις, ἡ ὁποία ὡδήγησεν συνανθρώπους μας σε ἀπονενοημένα διαβήματα, οἰκογένειες στόν χωρισμό, παιδιά στὴν ὀρφάνια, θά συνεχισθεῖ παρά τά ὅσα περί του ἀντιθέτου ἰσχυρίζονται οἱ υἱοί τῆς ἀπωλείας.Διότι στό βάθος ἡ κρίσις εἶναι πνευματική. Πιστεύω ὅτι ὑπάρχει καιρός νά ἀλλάξουμε “ρότα”.
Νά επανευαγγελισθοῦμε. Νὰ βάλουμε στήν ζωήν μας τον Χριστό καί νά ζητήσουμε θαρραλέως ἕνα συγγνώμη. Αὐτό το “συγγνώμη”, τό ὁποῖο δὲν ἀκούσθηκε ἀκόμη…
Visits: 0
