Αποκλειστική Συνέντευξη στους Orthodox Times και στον Δημοσιογράφο Κώστα Ονισένκο έδωσε ο Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιος.

Στη Συνέντευξή του, την οποία παρουσιάζουμε σε δύο μέρη, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης μιλάει ανοιχτά και αναλυτικά για το πώς βιώνει τον πόλεμο ο ίδιος και η Εκκλησία, κάνει λόγο για εργαλειοποίηση της Ορθοδοξίας από τους Ρώσους ακόμη και στην Ελλάδα, απευθύνεται στον Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο, μιλάει για την απόφαση της κυβέρνησης της Ουκρανίας σχετικά με το καθεστώς της Λαύρας του Κιέβου, αλλά και για τη διαδικασία μετάβασης των Ενοριών προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Αποκαλύπτει δε, εάν και με ποιον τρόπο θα ήταν εφικτή μία ένωση της Εκκλησίας του με την εν Ουκρανία Ρωσική Εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο.

Διαβάστε το πρώτο μέρος της Συνέντευξης που παραχώρησε ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιος στον Κώστα Ονισένκο και τους Orthodox Times

Χαίρετε, Μακαριώτατε, σας ευχαριστούμε που δεχθήκατε να παραχωρήσετε Συνέντευξη στους Orthodox Times. Η Ορθοδοξία εργαλειοποιήθηκε κατά κόρον από τους Ρώσους και μέσα στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες. Μπορείτε να εξηγήσετε στους Έλληνες το γιατί η Ρωσική διείσδυση μέσω της Εκκλησίας μπορεί να είναι επικίνδυνη και για την Ελλάδα;

Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω την έκδοσή σας για το έργο της που αποσκοπεί στην αντικειμενική κάλυψη της ζωής της Ορθόδοξης Εκκλησίας τόσο για το Ελληνόφωνο όσο και για το Αγγλόφωνο κοινό. Το έργο αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Διότι βλέπουμε καθαρά ότι οι Ρωσικές Δυνάμεις και άλλες Δυνάμεις που είναι αλληλέγγυες μαζί τους σε διάφορες χώρες και θρησκευτικές κοινότητες (όχι μόνο μεταξύ των Ορθοδόξων, αλλά κυρίως στο ορθόδοξο περιβάλλον) χρησιμοποιούν το ψέμα και την προπαγάνδα ως όπλο υβριδικού πολέμου.

Τόσο του σημερινού ρωσικού πολέμου κατά της Ουκρανίας όσο και του πολέμου κατά της αλήθειας γενικότερα. Γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα, για παράδειγμα, υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο ιστοσελίδων που υποστηρίζουν συστηματικά τα Ρωσικά αφηγήματα (και προφανώς το κάνουν όχι μόνο επειδή αγαπούν τη Μόσχα αλλά και επειδή η προπαγάνδα αυτή πληρώνεται πάντα γενναιόδωρα από τα κονδύλια της Μόσχας).

Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό τόσο το Ελληνόφωνο όσο και το Αγγλόφωνο κοινό να γνωρίζουν την αλήθεια για το τι συμβαίνει στον ορθόδοξο κόσμο γενικά και στην Ουκρανία ειδικότερα. Η έκδοσή σας μεταδίδει αληθινές πληροφορίες και εύχομαι σε εσάς και τους συναδέλφους σας κάθε επιτυχία σε αυτή την προσπάθεια.

Όσον αφορά στην ερώτηση σας. Με τι έχει να κάνει η Εκκλησία; Με την ψυχή. Όταν κάποιος έρχεται στην Εκκλησία, παραδίδει την ψυχή του. Εμπιστεύεται τον εαυτό του στον ιερέα και δείχνει εμπιστοσύνη σε αυτόν. Η Μόσχα εκμεταλλεύεται αυτό το γεγονός μέσω του εκκλησιαστικού κηρύγματος, μέσω της επιρροής στους ιεράρχες, στους χριστιανούς, ιδίως σε εκείνους που έχουν κάποιο κοινωνικό, οικονομικό ή πολιτικό βάρος, και κατευθύνει τα πάντα προς μια κατεύθυνση που ευνοεί τη νεο-ιμπεριαλιστική της πολιτική. Επίσης, χειραγωγεί επιδέξια τις διάφορες διαμάχες, εντείνοντάς τες και εμποδίζοντας την επίλυσή τους. Θέλει όλοι, εκτός από αυτήν, να είναι αδύναμοι, να αναγκάζονται να στρέφονται σε αυτήν για προστασία και βοήθεια.

Για παράδειγμα, θέλει η Μόσχα την Ελλάδα να είναι ένα ισχυρό κράτος; Θέλει να έχει σταθερές και μακροπρόθεσμα προβλέψιμες σχέσεις με όλους τους γείτονές της; Αν το ήθελε, θα είχε ενεργήσει πολύ διαφορετικά. Αλλά οι ενέργειές της δείχνουν ότι υποκινεί διαμάχες, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές, μεταξύ άλλων και στην Εκκλησία.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση απέλασε έναν αριθμό Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι προσπαθούσαν να δωροδοκήσουν ιεράρχες και άλλους σημαντικούς κληρικούς. Γιατί να τους δωροδοκήσουν; Για να τους κάνουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας; Δεν υπάρχει καμία ανάγκη δωροδοκίας για αυτό! Για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Ρωσίας, ακόμη και όταν αυτά τα συμφέροντα είναι αντίθετα με τα συμφέροντα της Ελλάδας – γι’ αυτό υπάρχει η δωροδοκία.

Μπορούμε να δούμε καθαρά πώς λειτούργησε αυτό το σύστημα στην Ουκρανία. Και βλέπουμε το αποτέλεσμα – τη ρωσική εισβολή, την ιδεολογική προετοιμασία για την οποία το Κρεμλίνο έκανε, μεταξύ άλλων, μέσω της Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Βλέπουμε την επιθετικότητα της Μόσχας στην Αφρική εναντίον του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Βλέπουμε τις προσπάθειες δημιουργίας διχασμού στην Εκκλησία της Κύπρου. Αυτά και πολλά άλλα παραδείγματα δείχνουν ότι οι ρωσικές επιρροές στο εκκλησιαστικό περιβάλλον δεν αποσκοπούν στο καλό της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Κρεμλίνου και του αιματηρού νεο-ιμπεριαλιστικού του σχεδίου.

Και ένα ακόμη σημείο που είναι σημαντικό για τα Ελληνικά Δεδομένα. Στην Ουκρανία, είδαμε πώς διάφορες συκοφαντίες, κατασκευές και ψέματα για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας έχουν διαδοθεί όλα αυτά τα χρόνια μέσω ορισμένων μέσων ενημέρωσης και ορισμένων ατόμων. Ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι ένα άρθρο που ισχυρίστηκε ψευδώς και αδικαιολόγητα ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δήθεν παραβιάζει τον Τόμο και τον Καταστατικό Χάρτη, απορρίπτει τα Κανονικά Δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριάρχου, τα οποία ανήκουν μόνο σε αυτόν, και άλλα παρόμοια κατασκευάσματα.

Αυτά και παρόμοια δημοσιεύματα έχουν ως στόχο να δημιουργήσουν συνεχή ένταση και ατμόσφαιρα καχυποψίας κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Για να προωθηθεί η άποψη της Μόσχας ότι ο Τόμος δεν είναι πραγματικός, ότι η Αυτοκεφαλία είναι λάθος, ότι όλα πρέπει να αποφασιστούν εκ νέου, αλλά με τη συμμετοχή της Μόσχας.

Τα γεγονότα δείχνουν ότι από όλες τις Εκκλησίες που έχουν προσφύγει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο τις τελευταίες δεκαετίες για την επίλυση σύνθετων Κανονικών ζητημάτων, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ήταν η πιο συνεπής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της. Ποτέ δεν έχει υπερβεί τα όσα ορίζονται στον Τόμο, στον Καταστατικό Χάρτη και τα όσα είναι το δικαίωμα μιας αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Ωστόσο, παρά τα γεγονότα αυτά, πηγές της Μόσχας τροφοδοτούν συνεχώς μια ατμόσφαιρα καχυποψίας – ενεργώντας σαν τον διάβολο, ο οποίος έσπειρε αμφιβολίες στους ανθρώπους για τα λόγια του Θεού, προκειμένου να τους αρπάξει και να τους οδηγήσει στην αμαρτία.

Ναι, πράγματι, έχουμε υιοθετήσει μια νέα διάταξη για τη διοίκηση που ασχολείται με εσωτερικά ζητήματα της ζωής της Εκκλησίας – εκείνα που είτε δεν αντικατοπτρίζονται καθόλου στο Καταστατικό είτε αντικατοπτρίζονται πολύ συνοπτικά. Πρόκειται για θέματα των επισκοπών, των ενοριών, των μοναστηριών, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των συνοδικών οργάνων. Ο Τόμος αναφέρει ρητά ότι ο Προκαθήμενος και η Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας επιλύουν όλα αυτά τα θέματα μόνοι τους – αυτό είναι το Αυτοκέφαλο της Τοπικής Εκκλησίας. Αλλά δεν έχουμε αλλάξει τίποτα – ούτε μια λέξη, ούτε ένα γράμμα – στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας και δεν πρόκειται να τον αλλάξουμε.

Ως εκ τούτου, θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να απευθύνω έκκληση στους αναγνώστες σας: Όποτε έχετε να κάνετε με δημοσιεύματα που διαδίδονται σε Μέσα Ενημέρωσης που είναι γνωστό ότι συνδέονται με τη Μόσχα, να τα αντιμετωπίζετε σαν να πρόκειται για δηλώσεις του διαβόλου.

Σε προηγούμενη Συνέντευξή σας είχατε πει ότι είστε ανάμεσα σε εκείνα τα πρόσωπα που οι Ρώσοι θέλουν να δολοφονήσουν. Θεωρείτε ότι αυτό ισχύει ακόμα;

Έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στη στάση της Μόσχας απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ή στον Προκαθήμενό της; Καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ενισχύει το πνεύμα του λαού μας στον αγώνα κατά του επιτιθέμενου, υποστηρίζει τους στρατιώτες μας και το κράτος μας. Ως εκ τούτου, το Κρεμλίνο βλέπει την Εκκλησία μας ως εχθρική οργάνωση. Και γνωρίζουμε πολύ καλά πώς το Κρεμλίνο αντιμετωπίζει τους εχθρούς του.

Λαμβάνοντας υπόψη τις συμφορές που έφερε στην Ουκρανία η Ρωσική εισβολή και τη συμμετοχή της Ρωσικής Εκκλησίας στην εισβολή (στην υποστήριξη της εισβολής), τι θα λέγατε στον Πατριάρχη Κύριλλο αν είχατε τη δυνατότητα να τον συναντήσετε προσωπικά;

Θα έλεγα ότι υπάρχει Θεός και ότι σύντομα ο ίδιος, ο Γκουντιάεφ, θα δώσει μια απάντηση σ’ Αυτόν, επειδή είναι ηλικιωμένος άνθρωπος και πλησιάζει στο τέλος της γήινης ζωής του.

Ότι πρέπει να φοβόμαστε τον Θεό, όχι τον Πούτιν. Επειδή ο Θεός είναι αιώνιος ενώ ο Πούτιν θα πεθάνει, όπως πέθαναν όλοι οι τύραννοι και οι δολοφόνοι. Και ότι αυτός, ως πατριάρχης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, φέρει ιδιαίτερη ευθύνη – έχει στα χέρια του το αίμα δεκάδων χιλιάδων Ουκρανών, τους οποίους ευλόγησε να σκοτώσουν. Αυτό το αίμα δεν θα ξεπλυθεί με νερό – μόνο με δάκρυα ειλικρινούς δημόσιας μετάνοιας, αν εξακολουθεί να πιστεύει στον Θεό και είναι σε θέση να μετανοήσει.

Κατά πόσο είναι ικανοποιημένη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας με την Απόφαση για τη Λαύρα των Σπηλαίων στο Κίεβο; Στην Ελλάδα ορισμένοι μίλησαν για «Διώξεις κατά της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας». Ποια είναι η άποψή σας επί του θέματος;

Η Λαύρα του Πετσέρσκ αποτελεί σημαντικό συστατικό της πνευματικής ταυτότητας του ουκρανικού λαού. Με την υποστήριξη φιλορώσων πρώην πολιτικών, το Πατριαρχείο της Μόσχας σφετερίστηκε τη Λαύρα και τη μετέτρεψε σε πηγή διάδοσης της ιδεολογίας του «ρωσικού κόσμου». Και ο επικεφαλής της Μονής από το Πατριαρχείο Μόσχας, ο Μητροπολίτης Παύλος, έχει μετατραπεί στον πιο σκανδαλώδη ιεράρχη στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών της διοίκησής του, αγνοώντας επιδεικτικά την κοινή γνώμη. Για την αγάπη του για τον πολυτελή τρόπο ζωής και ιδιαίτερα για τα αυτοκίνητα Mercedes, τα Μέσα Ενημέρωσης άρχισαν να τον αποκαλούν ακόμη και «Παύλος – Mercedes».

Πρέπει η Εκκλησία, η κοινωνία και το κράτος να τα ανέχονται όλα αυτά; Μπορείτε να φανταστείτε μια κατάσταση όπου ένα ξένο κράτος -με το οποίο η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο- ελέγχει τα μοναστήρια του Άθω και σε αυτά τα μοναστήρια κηρύττουν ότι δεν υπάρχει ελληνικό έθνος, ότι η ελληνική γλώσσα δεν έχει την ευλογία του Θεού και ότι είναι αμαρτία να λειτουργείς σε αυτήν; Θα γινόταν ανεκτή μια τέτοια κατάσταση; Νομίζω πως όχι. Αλλά εμείς στην Ουκρανία έχουμε κάνει υπομονή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτή η υπομονή έχει φτάσει στο τέλος της. Λόγω παραβιάσεων των όρων της μίσθωσης, το κράτος, ως ιδιοκτήτης ολόκληρου του συγκροτήματος της Λαύρας, κατήγγειλε τη συμφωνία με τις δομές του Πατριαρχείου Μόσχας. Και τώρα, βάση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, οι δομές του Πατριαρχείου Μόσχας δεν έχουν κανένα δικαίωμα χρήσης του συγκροτήματος της Λαύρας.

Εμείς, ως Εκκλησία, δημιουργήσαμε νομικό πρόσωπο για τη Μονή μας τον περασμένο Μάιο. Έχει καταχωρηθεί. Και από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, η Μονή πραγματοποιεί τακτικά Λειτουργίες στους κύριους ναούς της Λαύρας – τον Καθεδρικό ναό και την εκκλησία της τράπεζας. Ο Αρχιμανδρίτης Αβραάμιος, από την αδελφότητα της Μονής του Πατριαρχείου Μόσχας, ενώθηκε με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, διορίστηκε από εμένα ως ηγούμενος της Λαύρας, ως τμήμα πλέον της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Έχουμε επίσης τακτικές επαφές με άλλους μοναχούς της Λαύρας που περιμένουν τις τελικές αποφάσεις της πολιτείας σχετικά με τα κτίρια της Λαύρας. Θέλουν να παραμείνουν στη Λαύρα ως μέρος της Μονής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας και είμαστε έτοιμοι να τους δεχτούμε. Μαζί θα ανανεώσουμε τη Λαύρα, θα την καθαρίσουμε από την ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου» και θα την επαναφέρουμε στις αρχαίες μοναστικές παραδόσεις.

Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και είμαστε υπέρ μιας ειρηνικής λύσης. Αλλά είναι σημαντικό για την Εκκλησία, το κράτος και την κοινωνία να μην χρησιμοποιήσει ο εχθρός το κύριο προσκύνημά μας για τη διάδοση της ιδεολογίας του, η οποία δικαιολογεί την εξολόθρευσή μας. Όποιος θέλει να προσεύχεται στον Θεό και να ζει σαν μοναχός στη Λαύρα μπορεί να το κάνει. Και όποιος θέλει να προσεύχεται και να υπηρετεί τον «ρωσικό κόσμο» πρέπει να φύγει.

Βλέπουμε ιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας ακόμα και στην πρώτη γραμμή του Πολέμου. Πώς συμβάλλει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στην επίτευξη της νίκης της Ουκρανίας επί της Ρωσίας;

Πρώτον, προσευχόμαστε για τη νίκη της αλήθειας και μια δίκαιη ειρήνη για την Ουκρανία και καλούμε όλους όσοι πιστεύουν στον Θεό να προσευχηθούν γι’ αυτό. Επειδή η νίκη εξαρτάται από τον Θεό – Τον ευχαριστούμε που μας βοηθά να αντισταθούμε στον εχθρό, ο οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος και ισχυρότερος από εμάς. Και πιστεύουμε ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε την πλήρη νίκη.

Δεύτερον, μαρτυρούμε την αλήθεια στον λαό μας και σε ολόκληρο τον κόσμο. Την αλήθεια ότι η Ουκρανία είναι θύμα άδικης επίθεσης. Και ως θύμα, χρειαζόμαστε υποστήριξη και προστασία. Διότι αν ο Πούτιν είχε επιτύχει στην Ουκρανία, όπως ήλπιζε, θα προχωρούσε σε πόλεμο στην Ευρώπη. Θα επιτίθετο στις χώρες της Βαλτικής ή στην Πολωνία. Θα σταματήσει μόνο εκεί όπου τον σταματούν με τη βία. Επομένως, αν η Ευρώπη και ο κόσμος θέλουν να ζήσουν ειρηνικά, αυτή η ειρήνη πρέπει να προστατευτεί τώρα στην Ουκρανία.

Τρίτον, συλλέγουμε και διανέμουμε ανθρωπιστική βοήθεια για τα θύματα οι ίδιοι και συνεργαζόμαστε με όσους το κάνουν και ενθαρρύνουμε όλους να προσφέρουν σε φιλανθρωπίες.

Τέταρτον, στέλνουμε ιερείς στις Αμυντικές μας Δυνάμεις για να παρέχουν πνευματική υποστήριξη στους υπερασπιστές μας.

Πέμπτον, αγωνιζόμαστε ενάντια στην ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου», η οποία είναι η αιτία του πολέμου και ένας τρόπος να δικαιολογηθεί η επιθετικότητα. Όπως ακριβώς η ιδεολογία του ναζισμού προκάλεσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι και η ιδεολογία του Ρωσικού κόσμου είναι η αιτία του σημερινού Πολέμου και γι’ αυτό πρέπει να αποκαλυφθεί και να καταδικαστεί.

Και Αγγλιστί εδώ:

https://orthodoxtimes.com/metropolitan-epifaniy-of-kyiv…/

Visits: 0