“ὀνομαστής” μας εἶναι ἡ ἀνθρωπιά, κοινωνήσιμο ἄθλημα·
ἡ ἐπιτυχία καί ἡ προσώραν ἀποτυχία μένουν “παρονομαστές”

Εὐλογημένα μου παιδιά, νέοι καί νέες τῆς ἐπαρχίας μας, χαρά σέ σᾶς, ὅλους ὅσους διαγωνισθήκατε στό μάθημα τῆς ἀγωνίας καί τῆς ἐπιτυχίας, γιά κάθε εἴδους προσέγγιση στήν πολύμορφη τριτοβάθμια παιδεία.

Διότι καί οἱ ἐξετάσεις εἶναι προσέγγιση μόρφωσης καί ἐπιμόρφωσης, ἐργαλεῖο διαπάλης μέ τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς.

Σᾶς ἐπαινῶ, πού ἐπιτύχατε, καί παρά ταῦτα μοιράζεσθε τούτη τήν ὥρα τή στενοχώρια τῶν συμμαθητῶν σας, μέ τό καρδιοχτύπι τῆς δικῆς σας πρός αὐτούς φιλοτιμίας.

Ὑπερεπαινῶ καί ὅλους ἐσᾶς πού παραμερίζετε γιά λίγο τόν ἑαυτό σας (κι ἄς δέν πέτυχε προσώραν), ἀλλά συμμετέχετε στήν πιό μεγάλη συλλογική ἐπιτυχία, στό “ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν”, στόν ἐνθουσιασμό τῶν φίλων καί γνωστῶν σας συμμαθητῶν πού πέτυχαν.

Τό συναίσθημα αὐτό εἶναι τό δυσκολότερο, ἀλλά καί τό πλέον ἀξιόλογο καί ἐπιβραβεύσιμο.

Ἡ ἐπιτυχία, ἀκόμη καί ἡ ἀποτυχία εἶναι “παρονομαστές” (μήν τό ξεχνᾶτε σέ ὅποια βαθμίδα κι ἄν σταθῆτε)· ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται ἡ ρυθμιστικότητά τους.

Ἡ ἀνθρωπιά εἶναι ὁ “ὀνομαστής” μας (δῶρο ἀνταπαιτητό ἀπό τό Θεό τῆς ὕπαρξής μας, τόν καί Σωτήρα μας).

Οἱ προσωρινές ἐπιτυχίες ἤ ἀποτυχίες μᾶς εἰσάγουν στή φιλοσοφία τῆς ζωῆς, πού εἶναι μιά διάρκεια ἀγώνα.

Τά ἀποτελέσματα τῶν εἰσαγωγικῶν ἐξετάσεων καί ὅλοι οἱ σταθμοί τῆς ζωῆς μοιάζουν μέ διάλειμμα ἐπίμονων προσπαθειῶν, μέ διακοπές στό ἡμερομίσθιο τῶν κόπων, μέ μιάν ἀνάπαυλα ἀνανέωσης.

Ὅμως, ἡ ἴδια ἡ ζωή δέν παύει νά εἶναι μιά διάρκεια, μιά ἀλληλουχία, μιά συνέχεια, μιά συνέπεια.

Καί μάλιστα, ἡ ἀληθινή μας πίστη στό ζῶντα Θεό μέ ἀναρίθμητα τεκμήρια μᾶς γεμίζει μέ τήν αἴσθηση μιᾶς διάρκειας χωρίς τελειωμό, μιᾶς διάρκειας πού συνιστᾶ “ἀτέλεστον τέλος”, ἀτέλειωτη τελειότητα.

Καί σ᾽ αὐτήν τή διάρκεια στοχεύουμε ὅλοι μας, δίνοντας ὁ ἕνας μας τό χέρι του στόν ἄλλο. Ἡ χαρά τῆς ζωῆς βρίσκεται στήν αἴσθηση καί στή συμμετοχή τοῦ καθενός σας, τῆς καθεμιᾶς σας, ὅλων μας σ᾽ αὐτήν τήν ὀμορφιά τῆς διάρκειας.

Ἐκ τῶν πραγμάτων, οἱ ἐξετάσεις ἀποτελοῦν μιάν ἀναγκαστική δοκιμασία καί ἐπιλογή, συμβατή μέ τήν ἀπορροφητικότητα τοῦ ἐπιμορφωτικοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου, μιά διαδικασία εἰσαγωγῆς ἀνταποδοτική στή γνωσιολογική δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση.

Δέν εἶναι ὅμως ἡ τελειότερη κοινωνιολογική ἀξιολόγηση τοῦ καθενός νέου καί τῆς καθεμιᾶς νέας, τῶν οἰκογενειῶν σας, τῆς κοινωνίας μας ὅλης καί τῶν θεσμῶν τῆς κοινωνικῆς ὀργάνωσης.

Ἀνθρωπινότητα θά πεῖ ἀνθρωπιά, λαβεντιά, συμμετοχή, κοινωνία, ἐπικοινωνία, μέρισμα στά βιώματα τοῦ ἄλλου, εἴτε τά εὐχάριστα εἴτε τά προσώραν δυσάρεστα. Ἀκόμη καί ἡ πιό ὁριακή ἀπελπισία μπορεῖ νά ἀποτελέσει δοκιμασία καί ἐπιτυχία ἀνθρωπιᾶς.

Ὅσοι πετύχατε δικαιοῦσθε τά συγχαρητήρια ὅλων μας.

Ὅσοι δέν πετύχατε δικαιοῦσθε τήν αἰσιόδοξη συμπαράσταση ὅλων μας γιά μιά νέα προσπάθεια, δικαιοῦσθε τά συγχαρητήριά μας γι᾽ αὐτόν τό δυναμισμό τῆς αἰσιοδοξίας.

Σᾶς ἀγκαλιάζουμε μέ τό βλέμμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς στοργῆς, τῶν προσευχῶν μας γιά τόν καθένα σας προσωπικά καί γιά ὅλους σας.

Καί ὄχι ἁπλά εὐχόμαστε, ἀλλά ἐπιδοτοῦμε κάθε δευτερόλεπτο τῆς ζωῆς σας μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ μας καί τῆς Παναγίας μας καί τῶν Ἁγίων μας.
Γουμένισσα, 28 Αὐγούστου 2020

Μέ ὅλη μου τήν πατρική ἐγκαρδιότητα

Ὁ Μητροπολίτης σας
†Ὁ Γουμενίσσης, Γεφύρας, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου Δημήτριος

Visits: 2