Εκοιμήθη ο γνωστός για την αποτείχιση του π. Νικόλαος Μανώλης


Την τελευταία του πνοή άφησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Νίκολαος Μανώλης. Ο Κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης που έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο για την απόφαση του να «Αποτειχιστεί» όπως ο ίδιος δήλωνε από την Ιερά Μητρόπολη του εξαιτίας ζητημάτων πίστεως, τα τελευταία χρόνια είχε ενεργή Διαδικτυακή Δράση κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος με αφορμή τον Θεολογικό Διάλογο με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Τελευταία, ανήκε στις Τάξεις των Κληρικών που διαφωνούν με τα μέτρα πρόληψης κατά του Κορονοϊού στους Ναούς.

«Αν έρθει και κολλήσουμε καλώς να έρθει, δεν θα τρελαθούμε κιόλας, δεν θα πάθουμε πανικό» έλεγε στο τελευταίο βίντεο που είχε ανεβάσει στο κανάλι του στο youtube υποστηρίζοντας ότι το ποσοστό θνησιμότητας είναι «απειροελάχιστο».

Όσο για τον εμβολιασμό, σύμφωνα με τον Μακαριστό σήμερα Κληρικό «Η επιχείρηση «Ελευθερία» αναιρεί κάθε έννοια Ελευθερίας όπως μας την Δίδαξαν οι Πατέρες μας και αναιρεί το ίδιο το 21 που Εορτάσαμε…».

Από αοιδίες έχουμε να σχολιάσουμε και εμείς ότι ήταν πρώτος ο Μακαριστός Κληρικός!

Πολύ καιρό σκεφτόμασταν να σχολιάσουμε όπου ανέφερε και για τον Μακαριστό Μητροπολίτη Πρώην Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Αυγουστίνο……. αλλά δεν είπαμε τίποτα……….

Συνέχιζε το θράσος και ανέφερε ακόμη και το όνομα του Νυν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Θεοκλήτου όπου από το 1994 που τον γνωρίσαμε είχε και ακόμη έχει την παιδική του και στοργική του καρδιά.

Αυτό είναι το μεγαλείο του σεβασμού όπου όφειλε…… ο Μακαριστός Κληρικός π. Νικόλαος. Οσο και να τον ανέφερε σε ομιλίες του και τον Νυν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φλωρίνης δεν το έδωσε σημασία!

Από εκεί να καταλάβουμε πόση ανοχή και δοκιμασίες έχουν περάσει και περνούν σε κάθε περιστάσεις οι Επίσκοποι μας και οι Κληρικοί μας……..

Αν ήταν λογικός δεν έφευγε…….

Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό το που θα τελεσθεί η Εξόδιος Ιερά Ακολουθία.

Visits: 90


12 thoughts on “Εκοιμήθη ο γνωστός για την αποτείχιση του π. Νικόλαος Μανώλης

  1. Άξιος!
    Τίμιος!
    Ειρηνοποιός!
    Αδελφός!
    Άγιος!
    Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο τόσο καλόν και άλλο κληρικό τόσο άξιο!
    Θα λείψει σε όλη την επίγεια Εκκλησία!
    Αλλά, προφανώς, ήταν για τον παράδεισο και όχι για τον κόσμο τούτο!

    1. Το κακό σου το καιρό.
      Ένας που κρινει και κατακρίνει δεν αναφέρει μέσα στην Διδασκαλεία της Θεολογίας να κάνει ανταρσίες κλπ.
      Έτσι ηρεμούσε τις ψυχές του Ενοριακού του Ποιμνίου;
      Να ξεσηκώνει θύελες;
      Τότε να τα βγάζουμε όλα στην φόρα και να καακρίνουμε έτσι…………. δημιουργώντας ιστολόγια και λέγοντας φανφάρες…… δήθεν αντιδράσεις.
      Που είναι η Υπακοή του;
      Άφήστε τις μπαρούφες.
      Ακόμα και ο Μακαριστός Μητροπολίτης πρώηην Φλωρίνης κ. Αυγουστίνος Καντιώτης δεν ανέφερε πρόσωπα.
      Εκφραζόταν τις ανησυχίες και συνέχιζε να Μνημονεύει και το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Παναγιώτατο Πατριάρχη μας.
      Ότι να φύγει από την Εκκλησία του Χισττού ως λειποτάκτης.
      Όλοι στραβοί ήταν και αυτός είναι ο ίσιος……….
      Σε εμάς μη τις λέτε τις μπαρούφες………

      1. Αγαπητέ πάτερ Θεοφάνη, εγώ δεν τον άκουσα ποτέ να κρίνει ανθρώπους, παρά μόνο πράξεις, και να ζητάει την μεταστροφή ανθρώπων.
        Και, από όσο ξέρω, αυτό το έκανε κατ’ ιδίαν στην αρχή, με επιστολές που ΔΕΝ δημοσίευε.
        Αλλά μετά από κάποιο σημείο, συγνώμη, αλλά είχε αγανακτήσει όλη η Εκκλησία από τις παράνομες δράσεις της Ιεραρχίας.
        Ο ίδιος εξάλλου έλεγε, ότι θα γυρνούσε στον επίσκοπό του και θα του φιλούσε τα πόδια, αν άλλαζε πλεύση για να ακολουθήσει τους κανόνες της Εκκλησίας. Και δεν ήταν μόνο δικό του αίτημα αυτό, αλλά όλης της Εκκλησίας.

        Και οι άνθρωποι που τον πλησίαζαν δεν πήγαιναν σε αυτόν για να λάβουν θύελλες, αλλά για να βρουν καταφύγιο από τις θύελλες. Αρκετές θύελλες υπήρχαν ήδη στην ελληνική εκκλησιαστική ατμόσφαιρα, δεν χρειάζονταν κι άλλες. Αλλά όσο να ‘ναι, όταν η επικαιρότητα ήταν αυτή που ήταν, ανάλογα έπρεπε να γίνουν και τα θέματα που έθιγε, είτε στα πλαίσια κάποιας εκκλησιαστικής παρέμβασης, είτε στα πλαίσια μιας ποιμαντικής κατήχησης. Μπορεί το ποίμνιό του να βρήκε την γαλήνη σε αυτόν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έπρεπε και να χάσει την επαφή με την πραγματικότητα που υπήρχε έξω από την ποίμνη τους.
        Νομίζω πως ισχύει το ρητό “όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται” σε αυτήν την περίπτωση.
        Εγώ δεν ήμουν πνευματικό παιδί του, αλλά τον πλησίασα και μπορώ να σας πω ότι ήταν το ίδιο αυστηρός σε θέματα πίστεως και με τους δικούς του ανθρώπους. Αλλά, φυσικά, κανείς από αυτούς δεν παρεξηγιόταν, αλλά δεχόταν τον έλεγχο και προσπαθούσαν να διορθωθούν ή –ενδεχομένως– δεν έδιναν σημασία.

        Η υπακοή είναι πρώτα στον Χριστό, στις ορθόδοξες Οικουμενικές Συνόδους, και στην Εκκλησία, και μετά στην διοίκηση της Εκκλησίας. Ειδικά σε θέματα πίστεως. Από την στιγμή που ένας άνθρωπος (κληρικός ή λαϊκός) παύει να λειτουργεί ως ορθόδοξος και δεν μετανοεί, παύει και να θεωρείται και μέλος της Εκκλησίας. Αρχικά, αυτό γίνεται ανεπίσημα αποδεκτό ως γεγονός από το σώμα της Εκκλησίας και στην συνέχεια από κάποια ορθόδοξη σύνοδο που τον αφορίζει ή τον καθαιρεί. Αν είναι οξύμωρο ένας τέτοιος άνθρωπος να είναι στην διοίκηση της Εκκλησίας και να μην καθαιρείται, παρά το γεγονός ότι όλη η Εκκλησία τον θεωρεί αιρετικό και αυτός δεν μετανοεί ποτέ, άλλο τόσο οξύμωρο είναι να απαιτεί και να τον υπακούουν οι πιστοί. Ελπίζω να το κατανοείτε αυτό. Ακόμα και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι το κατανοούσαν (πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις).

        Δεν νομίζω πως έχετε δίκιο για τον π. Αυγουστίνο αλλά, ακόμα και έτσι, γιατί είναι κακό να αναφέρονται δημόσια τα ονόματα και οι πράξεις, όταν οι πράξεις αυτές έγιναν δημοσίως από τα εν λόγω πρόσωπα και κατ΄εξακολούθηση (για να μην αναφέρω ότι για μερικές πράξεις υπάρχουν και βίντεο και φωτογραφίες που κατακλύζουν το Internet);

        Για την διακοπή μνημόνευσης του επισκόπου, όχι μόνο υπάρχουν εκκλησιαστικοί κανόνες Οικουμενικής Συνόδου που την καθιερώνουν ως εν δυνάμει επιλογή του κάθε κληρικού κάτω από προϋποθέσεις, αλλά υπάρχουν και πρόσφατα εκκλησιαστικά παραδείγματα όπου αυτή εφαρμόστηκε από αγίους και μη! Π.χ. η διακοπή μνημόνευσης του πατριάρχη Αθηναγόρα από το Άγιο Όρος, στην οποίαν συμμετείχε η πλειοψηφία του Αγίου Όρους, συμπεριλαμβανομένου και του αγίου Παϊσίου. Και μπορούμε να πάμε ακόμα πιο παλιά για να βρούμε αμέτρητους άλλους αγίους που διέκοψαν την μνημόνευση του επισκόπου τους, τον οποίον θεωρούσαν αιρετικό.

        Από την Εκκλησία του Χριστού δεν φεύγεις όταν κάνεις διακοπή μνημόνευσης!
        Αν ήταν έτσι, ο άγιος Παϊσιος θα είχε φύγει από την Εκκλησία, αφού συνειδητά λειτουργούνταν σε ιερέα που έκανε διακοπή μνημόνευσης! Το ίδιο και ο άγιος Μαξίμος ο ομολογητής που έκανε διακοπή μνημόνευσης, ο άγιος Υπάτιος, και πολλοί άλλοι άγιοι!
        Φεύγεις από την Εκκλησία όταν πάψεις να είσαι χριστιανός, όταν πάψεις να έχεις κοινωνία με τους χριστιανούς, και όταν σε εγκαταλείψει το Άγιο Πνεύμα.
        Ο πατήρ διέκοψε την εκκλησιαστική του κοινωνία ΜΟΝΟ με αρχιερείς που θεωρούσε αιρετικούς και σχισματικούς, όχι με την Εκκλησία. Και το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι κληρικοί και λαϊκοί μαζί του. Οι αιρετίζοντες αρχιερείς ήταν αυτοί που έφυγαν από την Εκκλησία, είτε εν γνώση τους, είτε εν αγνοία.

        Νομίζω πως τον αδικείτε κατάφορα τον άνθρωπο.
        Μπορεί να μην τον συμπαθείτε, και αυτό θα το καταλάβαινα, γιατί άνθρωποι είμαστε, και τα αισθήματά μας δύσκολα τα ελέγχουμε.
        Αλλά μην τον κρίνετε και άδικα.
        Ακόμα και τα όντως κουσούρια που είχε, καλό θα ήταν να τα δικαιολογούμε.
        Γιατί δεν ξέρουμε από που έρχεται ο κάθε άνθρωπος και τι αγώνες έκανε για να φτάσει στο σημείο που είναι. Ούτε και το τι έχει μέσα στην ψυχή του.
        Αλλά, αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι οι άνθρωποι που τον γνώριζαν καλά, τον αγαπούσαν και τον σέβονταν πάρα πολύ. Και ότι δεν υποστήριξε κάτι λάθος, αιρετικό, ή αντικανονικό. Ούτε και κακολογούσε τους κληρικούς που τον κατέκριναν και τον κακολογούσαν. Εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι να έχει πει κάτι κακό για εχθρούς του.
        Αν μπορούσα να το καταφέρω εγώ αυτό, θα ήμουν περήφανος για τον εαυτό μου.
        Πως μπορώ λοιπόν να γράψω κάτι κακό για αυτόν, όταν δεν μπορώ να τον φτάσω;

        Με σεβασμό,
        Κώστας

          1. Δε χρειάζεται να απαντήσετε πάτερ.
            Να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας.
            Απλά ένιωσα πως είχε αγάπη αυτός ο άνθρωπος μέσα του και αγαπούσε την Εκκλησία.
            Το αν έκανε λάθη είναι άλλο θέμα, υποκειμενικό για τον καθένα.
            Ο καθένας με την λογική του πορεύεται και με αυτήν κρίνει.
            Αλλιώς δε θα ήμασταν ελεύθερα όντα.
            Αλλά είναι κρίμα να υπάρχει έχθρα, και ειδικά για έναν κεκοιμημένο που μεγάλο μέρος της Εκκλησίας αγαπά. Γιατί η έχθρα κατευθύνεται έμμεσα και προς αυτό το μέρος της Εκκλησίας. Και αυτό δεν είναι καλό.
            Εύχομαι απλά να κάνετε κριτική στις ενέργειες και να μην εχθρεύεστε τον άνθρωπο.
            Αυτός, από όσο τον ξέρω, ήταν “έξω καρδιά” και ακόμα και η κριτική που έκανε σκόπευε στο καλό όλων. Αλλά κανείς δεν είναι τέλειος και μπορεί κάποια από τα λεγόμενά του να εκνεύρισαν κάποιους. Όταν μιλάς, πάντα μερικά πράγματα βγαίνουν “στραβά” προς τα έξω. Και ο πατήρ έχει μιλήσει πολύ.
            Ας τον συγχωρέσει ο Θεός.
            Και ας τον συγχωρέσουμε και εμείς, για να συγχωρεθούμε και εμείς από τον Θεό.
            Καλή Μεγάλη Εβδομάδα.

          2. Δεν θυμάμαι, προσωπικά, να τον έχω ακούσει να κακολογεί κεκοιμημένους.
            Να αναφέρει λάθη που έκαναν, ναι.
            Αν εννοείτε κάτι τέτοιο, και εσείς θα μπορούσατε να πείτε την γνώμη σας για πιθανά λάθη που έχει κάνει κάποιος άλλος, τεκμηριώνοντας θεολογικά την άποψή σας.
            Η κριτική βελτιώνει τους ανθρώπους. Ακόμα και όταν γίνεται για τις πράξεις κεκοιμημένου, οι ζώντες μπορούν να μάθουν πολλά από αυτό. Όλοι κάνουμε λάθη. Ο σκοπός είναι να μαθαίνουμε από αυτά. Είτε από τα δικά μας λάθη, είτε από τα λάθη άλλων. Έχω την εντύπωση ότι αυτό πίστευε και ο πατήρ και για αυτό ασκούσε κριτική. Και, ακόμα και αν είπε κάτι κακό για κάποιον κεκοιμημένο κάποτε, όπως ισχυρίζεστε, κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι δεν μετάνιωσε γι’ αυτό.

            Η Εκκλησία μας για όλους ζητάει συγχώρεση, ακόμα και για τους μεγαλύτερους εγκληματίες. Ωστόσο, όπως ξέρετε σαν κληρικός, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Η Εκκλησία μας έχει τα αναθέματα, όπου ονομαστικώς αναθεματίζει αμετανόητους αιρετικούς που πλήγωσαν το Σώμα της, ζώντες ή κεκοιμημένους. Τόσο μεγάλη είναι η αμαρτία αυτή, που οι Πατέρες της Εκκλησίας μας δεν θεωρούσαν ότι υπάρχει σωτηρία, χωρίς να προηγηθεί τουλάχιστον μια τεράστια μεταστροφή του ανθρώπου. Έτσι, το ανάθεμα δηλώνει ότι ο αναθεματισμένος δεν ανήκει στην Εκκλησία και πως οι πιστοί δεν θα πρέπει να έχουν κοινωνία μαζί του.
            Η αίρεση ήταν μια αμαρτία που πολεμούσε ο πατήρ, ανάμεσα σε πολλές άλλες. Και σίγουρα ανέφερε ονόματα ατόμων που ήταν αιρετίζοντες, ώστε να προστατέψει το ποίμνιό του από αυτούς ή από τις διδασκαλίες τους, μέχρι να τους φωτίσει ο Θεός και να μετανοήσουν. Επειδή εσείς οι κληρικοί έχετε πολύ μεγαλύτερη ευθύνη από τους λαϊκούς και, εκτός από τους εαυτούς σας, θα δώσετε λόγο στον Θεό και για το ποίμνιό σας, το οποίο χρειάζεται κατήχηση και προστασία.

            Είναι άξιο επαίνου από μέρους σας να θέλετε να προστατέψετε την μνήμη ενός κεκοιμημένου αδελφού, αλλά αν (υποθετικά μιλώντας) ο αδελφός αυτός έχει κάνει κάποια λάθη, δεν είναι λογικό να θέλετε να κάνετε και εσείς τα ίδια λάθη ή να υποστηρίζετε πως δεν ήταν λάθη. Με αυτόν τον τρόπο δεν τον βοηθάτε, αλλά δυσχεραίνετε την θέση του έμπροσθεν του Θεού.
            Για παράδειγμα, αν (υποθετικά μιλώντας πάλι) κάποιος είχε αδικηθεί από τον πατέρα Νικόλαο, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν τα πνευματικά του τέκνα μόλις το συνειδητοποιούσαν είναι να πάνε να του ζητήσουν συγνώμη και να τον στηρίξουν. Γιατί ακόμα και άγιοι άνθρωποι έχουν αδικήσει άλλους ανθρώπους εν αγνοία τους.
            Εγώ τουλάχιστον, δεν θεωρώ κανέναν αλάθητο ή παν-άγιο και δεν ακολουθώ τυφλά ανθρώπους, ούτε και τον π. Νικόλαο. Απλά θεωρώ ότι έκανε το καλύτερο που μπορούσε για το ποίμνιό του και αυτό τον τιμάει. Ειδικά στις μέρες μας που οι καλοί ιερείς έχουν λιγοστέψει. Αν ενόχλησε κάποιους στην πορεία, ελπίζω να τον κατανοήσουν και να τον συγχωρέσουν.
            Εύχομαι και εσείς να μην ακολουθείτε τυφλά τα βήματα κάποιου κεκοιμημένου αδελφού σας, μη τολμώντας να παραδεχτείτε τα πιθανά λάθη του. Γιατί ο Χριστός είναι η Αλήθεια και δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να Τον υποκαταστήσει στον καθορισμό του σωστού και του λάθους. Δεν ξέρω ποιος κεκοιμημένος είναι αυτός στον οποίον αναφέρεστε, αλλά συνήθως ο π. Νικόλαος ασχολούνταν με αιρέσεις και πλάνες διάφορων προσώπων. Και θα είναι κρίμα να μπλέξετε και εσείς σε τέτοιες καταστάσεις, επειδή δύσκολα βγαίνει κάποιος από εκεί μέσα, αν μπει. Γιατί το να υβρίζεις ανθρώπους είναι μικρότερο παράπτωμα από το να πέσεις σε αίρεση και, επομένως, να βλασφημείς τον ίδιο τον Θεό.

            Σας τα γράφω αυτά χωρίς καμιά αντιπαλότητα, μιας και δεν σας γνωρίζω, αλλά ελπίζοντας να δείτε τους κινδύνους τους οποίους βλέπω για εσάς και για τους άλλους κληρικούς.
            Ως ιερέας είστε υπεύθυνος για το ποίμνιό σας απέναντι στον Χριστό, ο οποίος και σας το εμπιστεύθηκε. Θα πρέπει να γνωρίζετε καλά τι θέλει ο Χριστός από εσάς και να μην ρισκάρετε την σωτηρία των ενοριτών σας με το να ακολουθείτε απόψεις και θελήματα τρίτων.
            Ο π. Νικόλαος έχει κοιμηθεί και ό,τι ήταν να κάνει το έκανε, σύμφωνα με την συνείδησή του.
            Και δεν έχει σημασία πως θα κριθεί από τους ανθρώπους στην γη, γιατί ο τελικός κριτής είναι ο Θεός.
            Εύχομαι εσείς να γίνετε καλύτερος από αυτόν, ακολουθώντας τον Χριστό πιο πιστά.
            Και αν καταφέρετε κάποια καλά πράγματα, κατά πάσα πιθανότητα θα δικαιολογώ και εσάς, αν ποτέ χρειαστεί.

            Καλή Μεγάλη Εβδομάδα.

          3. Χριστός Ανέστη.
            Χρόνια πολλά και Ευλογημένα.
            Ο Κύριος αγαπητέ μου θέλει πιστούς. Όχι οπαδούς.
            Δεν είμαστε σε Γήπεδο.
            Και τα υπόλοιπα μην έχετε το θράσος να μου πείτε σε μένα για την πίστη μου.
            Αφήστε τα αυτά.
            Σε μένα δεν περνούν.
            Και μια χαρά θα θυμάστε.
            Έλεγε για Κεκοιμημένους.
            Τον έχω ακούσει και για τον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά αφού είχε συγχωρεθεί ο Μακαριστός Μητροπολίτης…… ανέφερε ο Γέροντας σας ο π. Νικόλαος σε ομιλίες του.
            Ψάξτε το.
            Αλλά είχε προηγούμενα γιατί τον είχε και Πρωτοσύγγελο του φαίνεται……. και δεν …..
            Αφήστε τις δικαιολογίες!!!!

      2. Είστε παντελώς ακατήχητος ούτε γνωρίζεται ούτε μπορείτε να καταλάβετε αυτόν τον Άγιο άνθρωπο , αλλά ότι δεν πιάνει η αλεπού τα κανει κρεμαστάρια . Είστε εκτός τόπου και χρόνου δεν αντιλαμβάνεται το που έχουμε φτάσει;

        Πρέπει να ντρέπεσαι πάτερ , κατακριση ειναι το να λέει για το βίο κάποιου πχ ειναι πόρνος κλέφτης κλπ ενώ οι ιεροί κανόνες επιτρέπουν τον έλεγχο για θέματα αιρέσεων κλπ
        Αφού υπερασπίζετε έναν αιρεσιαρχη δεν έχω να πω τίποτα αυτό δείχνει το περιεχόμενο σας… ούτε έχετε διαβάσει σηναξαριστη βιους αγίων οποίου οι περισσότεροι διωχτικαν απο αιρετικους προκαθημενους…

        1. Ναι.
          Είμαστε εμείς Ακατήχητοι και εσείς είστε μέσα στην κατήχηση και ο Γέροντας σας ο ανόητος ήταν ο Φωστήρας της οικουμένης μέσα στο Εκκλησιαστικό Φρόνημα και μέσα στην Υπακοή.
          Άει φύγετε από εδώ ρε σούργελα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Διαφημιστείτε στο Lavaron

Για να μάθετε περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

Μετάβαση στο περιεχόμενο