Του Γιώργοου Τσουμάνη, Φοιτητή Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Βελλάς Ιωαννίνων
Τις τελευταίες ημέρες έγκυρες ιστοσελίδες έβγαλαν στην δημοσιότητα κάποιες μελλοντικές προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας. Το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται πως είναι έτοιμο να να οδηγηθεί σε κλείσιμο των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών. Αυτή την στιγμή λειτουργούν τέσσερις Εκκλησιαστικές Ακάδημίες, αυτές είναι: ΑΕΑ Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Βελλάς Ιωαννίνων και Π(ατριαρχική)ΑΕΑ Κρήτης. Στις ΑΕΑ Αθηνών και Θεσσαλονίκης λειτουργούν δύο προγράμματα, Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών και Πρόγραμμα Διοίκησης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων. Στην ΑΕΑ Βελλάς Ιωαννίνων και ΠΑΕΑ Κρήτης λειτουργεί επίσης Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών και Πρόγραμμα Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής.
Ένα σημαντικό ερώτημα που γεννιέται, ποιά μέθοδος κατάρτισης ιερέων θα υπάρξει την επόμενη ημέρα; Γνωρίζουμε πως θα υπάρξουν Κέντρα Ιερατικής Κατάρτισης. Όμως η αξία του πτυχίου αυτών των τμημάτων θα είναι Πανεπιστημιακού Επιπέδου; Ποιά θα είναι η διαφορά μεταξύ ΑΕΑ και αυτών των Κέντρων Σπουδών; Αυτές και αρκετές ερωτήσεις ακόμη περιμένουμε να διευκρυνιστούν.
Ποιος γνωρίζει άραγε την αξία των ΑΕΑ; Όλες οι ΑΕΑ έχουν την δική τους ιστορία και την δική τους προσφορά στην περιοχή τους. ΟΙ Ανωτάτες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες είναι η συνέχεια των Ανωτέρων Εκκλησιαστικών Σχολών. Το εκπαιδευτικό έτος 2007-2008 ξεκίνησαν την λειτουργία τους με αυτή την μορφή. Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ΄πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος οραματίστηκε και πργαματοποίησε εκκλησιαστικές σχολές Παναπιστημιακού Επιπέδου. Όραμα του ήταν οι κληρικοί αλλά και οι εργαζόμενοι λαϊκοί στην Εκκλησία να είναι καταρτισμένοι. Η ΑΕΑ Βελλάς είναι η παλαίοτερη των τεσσάρων αυτών Σχολών. Ιδρύθηκε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς από τον τότε Μητροπολίτη Βελλάς κ΄ Κονίτσης Σπυρίδωνα Βλάχο. Ήταν ένα πρωτοποριακό δημιούργημα και σημαντικό για την περιοχή της ενωμένης τότε υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία Ηπείρου. Ο Σπύριδων είδε την αγραμματοσύνη που κυριαρχούσε και αποφάσισε να ιδρύσει μια σχολή παπαδοδασκάλων. Αμέτρητες είναι οι προσωπικότητες οι οποίες πέρασαν από την Σχολή καθηγητές ή φοιτητές είτε ως λαϊκοί είτε ως κληρικοί. Το Ιεροδιδασκαλείο μετετράπη σε μία από τις τέσσερις Ανώτερες Εκκλησιαστικές Σχολές οι οποίες άφησαν το δικό τους εκκλησιαστικό και όχι μόνο έργο μέχρι το 2007 που λειτούργησαν με την σημερινή τους μορφή.
Υπάρχει δυστυχώς η θεωρία πως σπαταλλόνται αδίκως χρήματα στις ΑΕΑ. Είναι αυτό αλήθεια; Αν μάθει κανείς τα ποσά που χορηγούνται από τις Πολιτεία είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που χορηγούνται σε άλλα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Ένα επίσης πρόβλημα που είναι οι λίγοι φοιτητές που σπουδάζουν στις Ακαδημίες μας. Όποιος έχει βασικές γνώσεις, τι γίνεται στην τριτοβάθμια γνωρίζει πως σε όλες τις Σχολές μέσω Πανελληνίων οι αριθμοί σε σχέση αυτών που πέρασαν, αυτών που έκαναν την εγγραφή τους και σε αυτών που τελικά σπουδάζουν δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Το ίδιο είναι λογικό πως γίνεται και στις ΑΕΑ, για τους λίγους φοιτητές των Ακαδημιών έχει μέρος ευθύνης το Υπουργείο Παιδείας το οποίο τα τελευταία χρόνια δίνει μικρότερο αριθμό εισακτέων από αυτόν που ζητούν οι ΑΕΑ.
Πρέπει να αναφερθεί και κάτι θετικό για τις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες και όχι μόνο για τυχόν προβλήματα που φυσικά κι αυτά υπάρχουν όπως παντού. Οι εγκαταστάσεις των Ιδρυμάτων αυτών ανταγωνίζονται τις εγκαταστάσεις των μεγάλων Πανεπιστημιακών Σχολών. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως Φοιτητές και Καθηγητές αγαπούν και φροντίζουν το περιβάλλον που σπουδάζουν και τους φιλοξενεί πολλές φορές με δική τους εργασία και κόστος. Η οργάνωση των ΑΕΑ σε πολλές περιπτώσεις είναι χωρίς υπερβολή καλύτερες των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Αυτό γίνεται διότι υπάρχει προσωπική επαφή μεταξύ φοιτητών, καθηγητών κι εργαζομένων. Εκτός από τις γνώσεις και το πτυχίο το οποίο θα λάβει κάποιος φοιτητής των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών έχει να κερδίσει κάτι ακόμη. Κάτι το οποίο δύσκολα θα βρει κανείς αλλού, κάτι ανώτερο, κάτι το πνευματικό…
Visits: 0
