Τα τελευταία 12 χρόνια με αποκορύφωμα την πανδημία τα εγχώρια ΜΜΕ χρησιμοποιούν προκλητικά και κατά το δοκούν πάντα, το ευρωπαϊκό μοντέλο οικονομίας, πρόνοιας, ζωής, ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης και τώρα της ίδιας της υγειονομικής πολιτικής στις χώρες μέλη της Ε.Ε.
Έτσι μάθαμε όλα τα τελευταία χρόνια της Μνημονιακής δυστυχίας να διαβάζουμε και να παρακολουθούμε μελέτες και ρεπορτάζ από τα μεγάλα ΜΜΕ και τα ειδησεογραφικά δελτία για το τι ισχύει στην Ευρώπη και πως ζουν οι άλλοι Ευρωπαίοι… Όταν λοιπόν ξεκίνησε η οικονομική κρίση με τα πρώτα έκτακτα μέτρα, έγιναν και οι πρώτες μελέτες και στατιστικές αναλύσεις για την διαφθορά στη χώρα μας και για τον όγκο των δημοσίων δαπανών από τα ΜΜΕ και τι άλλο θα ήμασταν πέραν από πρωταθλητές στην Ευρώπη, αργότερα με την ψήφιση και εφαρμογή των Μνημονίων γίναμε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους, οι πρώτοι στην Ευρώπη που δουλεύουμε τόσο λίγο, οι πρώτοι με τις λιγότερες αποκρατικοποιήσεις, οι πρώτοι με τις υψηλότερες συντάξεις και τους υψηλότερους μισθούς και έτσι σιγά σιγά το επικοινωνιακά κουστούμι των μεγάλων ΜΜΕ και των τηλεπαραθυριούχων ότι ο Γερμανός και ο Γάλλος και ο Σλοβένος παίρνουν μικρότερο μισθό, χαμηλότερη σύνταξη, δεν ασφαλίζονται, δεν απαιτούν, έχουν ιδιωτικοποίηση τα πάντα, δεν πάνε στα μπουζούκια, δεν πάνε διακοπές, δεν τρώνε, δεν κοιμούνται και δεν αναπνέουν εξυπηρέτησε για καιρό το αφήγημα ότι είμαστε οι κηφήνες της Ευρώπης και ότι θα πρέπει να παραδώσουμε τα πάντα άνευ όρων για να δείξουμε καλή διαγωγή και να επιβιώσουμε έναντι των απαιτήσεων της ξένης και εγχώριας ολιγαρχίας…
Βέβαια ταυτοχρόνως καμία αναφορά για τους καλύτερους μισθούς στην Ευρώπη, τις καλύτερες συντάξεις, τα καλύτερα ασφαλιστικά συστήματα πρόνοιας καταπολέμησης της ανεργίας και του αναλφαβητισμού, τις οικονομικές και κοινωνικές παροχές και τα καλύτερα συστήματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τους πολίτες… Κι αν τολμούσες να τους πεις κάτι τέτοιο η απάντηση ήταν: “Δεν έχουν καμία υποχρέωση επειδή εμείς χρεοκοπήσαμε να μας ταίζουν.. Να βάλουμε μυαλό, να γίνουμε σαν κι αυτούς, αλλιώς δεν θα βγούμε ποτέ από τα Μνημόνια..”.
Φυσικά εννοείται ταυτόχρονα πότε το να επικαλείσαι την Ευρώπη συνέφερε και πότε δεν συνέφερε και σε πολιτικό επίπεδο μιας και έπρεπε να αποτελεί πρότυπο για την ανάπτυξη των Δημοκρατικών θεσμών και ελευθεριών, αλλά είχε και μια αλλεργία με τα δημοψηφίσματα, με την μόνιμη απάντηση από τα ΜΜΕ ότι: “Θα μας άρεσε εμάς ο Αυστριακός να αποφασίζει για εμάς με Δημοψήφισμα; αν ναι ας αποφασίσει να μην μας ξανά δανείσει ευρώ..” επιχειρήματα τα οποία δεν στεριώνουν σε καμία σοβαρή λογική και σε κανένα νευρικό σύστημα… Ευρωπαϊκές έρευνες δημοσκοπήσεις που αρχικά μιλούσαν από το 2012 για κυβερνήσεις μεγάλης συνεργασίας και συνασπισμού σε όλη την Ευρώπη, με εμάς να είμαστε οι μόνοι που δεν μπορούμε να “συνεννοηθούμε” ενώ διαχρονικά βλέπουμε τους Γερμανούς να προσπαθούν μετά τις εκλογές για το μισό μιας τηλεοπτικής σεζόν να κάνουν κυβέρνηση και με έναν μαγικό τρόπο το 2019 επειδή θα ερχόταν ένας “δικός μας άνθρωπος” στην διακυβέρνηση της χώρας, όλες οι μελέτες και οι ευρωπαϊκές στατιστικές που μιλούσαν για κυβερνήσεις συνασπισμών από εδώ και πέρα έγιναν ανάγκη για μονοκομματικές κυβερνήσεις ευρείας πλειοψηφίας και μάλιστα με τον μανδύα της επιστροφής στην κανονικότητα…
Για να φτάσουμε στο σήμερα και την μοιραία σύγκριση στα θέματα της πανδημίας, του περιβάλλοντος, της ακρίβειας και της ενέργειας… Όπου στο θέμα της πανδημίας το ευρωπαϊκό κοστούμι από τα εγχώρια ΜΜΕ περιλαμβάνει την Γαλλία, την Γερμανία και άλλες χώρες που λίγο πολύ όπως μας αναφέρουν διάφοροι ανταποκριτές, τα μέτρα είναι τόσο αυστηρά και επικρατεί τέτοιο Lockdown και τόσοι περιορισμοί που μπορεί όποιος βγαίνει από το σπίτι του να φοβάται μην τον πυροβολήσουν οι αρχές κιόλας… Και όλο αυτό παρουσιάζεται με ένα ύφος είδατε τι τραβάν οι άλλοι Ευρωπαίοι και εμείς οι εδώ παραπονιόμαστε, γκρινιάζουμε και δεν πειθαρχούμε… Από την άλλη καμία αναφορά στην Σουηδία, την Νορβηγία, την Ελβετία και την Ιταλία που είχε χτυπηθεί πρώτη και αλύπητα από την πανδημία… Άραγε θα μας αναφέρετε κάποια μελέτη, κάποιο ρεπορτάζ ή κάποια έστω στατιστική έρευνα από αυτές τις χώρες; ήρεμα ρωτάω…
Ενώ τέλος για το περιβάλλον και την ενέργεια είναι σημαντικό να αναφέρω πως κάθε φορά που μπαίνουμε σε μια μεγάλη παγκόσμια ύφεση και σε μια βαθιά οικονομική κρίση, η παγκόσμια ελίτ επικαλείται την περιβαλλοντική ανάγκη και το ότι ο πλανήτης πεθαίνει… Φυσικά και πεθαίνει εδώ και δεκαετίες, αλλά όταν στον κόλπο του Μεξικού για παράδειγμα γίνεται ότι γίνεται, δεν μπορούμε εμείς να αναλωνόμαστε στην χάρτινη οικολογική σακούλα, στο χάρτινο καλαμάκι και στην ανάγκη απολιγνιτοποίησης… Ξέρετε δεν είμαστε και μια χώρα τόσο πλούσια και με τόσο μειωμένη ανεργία… Όσο για την ενέργεια μιας και αναφέρθηκα στον λιγνίτη και ο χρυσός ξέρετε που πήγαμε να βγάλουμε κάποτε, έκανε ζημιά αλλά τότε επιστρατεύτηκαν κάθε είδους ειδικοί για να το διαψεύσουν και προστατεύουν την επένδυση αλλά όχι το περιβάλλον. Οπότε πίσω από ποιο δάχτυλο κρυβόμαστε όταν χρησιμοποιούμε το οικολογικό επιχείρημα και ταυτόχρονα ξεπουλάμε την ΔΕΗ θέλοντας να υποστηρίξουμε την πράσινη μετάβαση αλλά καμία κουβέντα για την υψηλότερη ενεργειακή κιλοβατώρα που έχει η Ελλάδα στην Ευρώπη, όπως και για την πρωτοτυπία των συμπληρωματικών χρεώσεων στους λογαριασμούς ρεύματος στα ελληνικά νοικοκυριά και επιχειρήσεις…
Το επικοινωνιακό κοστούμι της Ευρώπης είναι ένα με συγκεκριμένες διαστάσεις, ύψος, μέτρα και αλήθειες και όσο το μετατρέπουμε με τρύπες, φόδρες, ραφές στενέματα και ανοίγματα τότε κάποια στιγμή θα φτάσει να είναι αυτό που έγινε, ένα ρούχο κουρέλι, ένα ρούχο ενός παλιάτσου ή ενός κλόουν και όχι το κοστούμι της αξιοπρέπειας…
Visits: 33
