Για Αντικανονική και αήθη εισβολή και εισπήδηση της Ρωσικής Εκκλησίας κάνει λόγο το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας στην Ανακοίνωσή του μετά το πέρας της Συνεδριάσεως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, που ολοκληρώθηκε.
Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, “τα τελευταία δύο χρόνια, εξαιτίας της Αναγνωρίσεως από τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο, της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας, δεχθήκαμε αιφνιδιαστικώς την Αντικανονική και αήθη εισβολή και εισπήδηση της Ρωσικής Εκκλησίας μέσω μεθόδων Αντικανονικών και απρεπών προς την Εκκλησιαστική Πράξη και Παράδοση, την οποία σεβάστηκαν όλοι οι Προκάτοχοι του Πατριάρχου κ. Κυρίλλου”.
Υπογραμμίζει δε ότι το Πατριαρχείο Μόσχας ουσιαστικά “εξαγόρασε” κληρικούς του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ως αντίποινα και κατ’ επέκταση εκβιασμό ή εκδίκηση.
Υπενθυμίζει ότι η Δημιουργία “Εξαρχίας” από την πλευρά της Ρωσίας εντός των ορίων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι Αντικανονική και σε δηλώσεις επί του θέματος αυτού όπου τάσσονται Υπέρ της Ρωσικής πλευράς έχουν προβεί κληρικοί Πατέρες που είτε έχουν αυτοαπομακρυνθεί, είτε τους έχει επιβληθεί επιτίμιο είτε είναι αγνώστου προελεύσεως προερχόμενοι, που αυτοχαρακτηρίζονται μεν ως Ορθόδοξοι αλλά ουδέποτε ανήκαν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής.
Κάνει λόγο για προσπάθεια αλλοιώσεως της Ορθόδοξου Εκκλησιολογίας, “από λόγους εμπαθείς και μολυσμένους από τον ιό του Εθνοφθλετισμού, τον οποίο καταδίκασε η Σύνοδος του 1872”.
Μέσα από το Ανακοινωθέν, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τονίζει ότι οι εν λόγω Αποφάσεις του Πατριαρχείου της Ρωσίας παραπέμπουν ακόμη και σε “παραμέτρους νέο-αποικιοκρατίας” και “διεκδίκησης Παγκοσμίου Πρωτοκαθεδρίας” που δε συμφωνούν με την Ορθόδοξη Παράδοση, όπως τονίζεται.
Αποφασίζει δε να ενημερώσει τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και τις κατά τόπους Εκκλησίας μέσω Πατριαρχικών Επιστολών, στις οποίες θα περιγράφονται οι ενέργειες της Ρωσικής Εκκλησίας, ενώ θα εφαρμόσει πιστά και άμεσα ό,τι προβλέπεται από τους κανόνες των εκκλησιαστικών ποινών, προς τους παραβάτες.
Διαβάστε την Ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας
Ἐν ὀνόματι τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ συνήχθημεν ἐν τῇ Μεγάλῃ Πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας προσκλήσει τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πάπα καὶ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεοδώρου Β΄ καὶ μετ’ αἰσθήματος εὐθύνης πρὸς τὸ ποίμνιόν της καὶ τὴν μακραίωνην ἱστορικὴν αὐτῆς Ἀποστολικὴν πορείαν, ἡ Ἱεραρχία τοῦ Παλαιφάτου καὶ Πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, κατόπιν συνεδριάσεως αὐτῆς, ἐξετασαμένης πολλαπλῶς καὶ πολυτρόπως τὰς κανονικὰς παραμέτρους τῆς ἀντικανονικῆς καὶ ἀντιεκκλησιαστικῆς εἰσπηδήσεως τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσσίας πρὸς δημιουργίαν καινοφανῶν «ἐκκλησιαστικῶν μορφωμάτων ἐν Ἀφρικῇ», Ανακοινώνει τὰ ἑξῆς:
Ἤδη τὰ δύο τελευταῖα ἔτη, ἐκ τοῦ γεγονότος τῆς Αναγνωρίσεως ἐκ μέρους τοῦ Μακαριωτάτου Πάπα καὶ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεοδώρου Β’, τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ὀρθοδόξου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, ἐδέχθημεν αἰφνιδιαστικῶς τὴν ἀντικανονικὴν καὶ ἀήθη εἰσβολὴν καὶ εἰσπήδησιν τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας διὰ μεθόδων ἀπαδουσῶν τῇ ἐκκλησιαστικῇ πράξει καὶ παραδόσει, ἥν ἐσεβάσθησαν πάντες οἱ ἀοίδιμοι προκάτοχοι τοῦ Πατριάρχου Ρωσσίας κ. Κυρίλλου, πρὸς ἐξαγορὰν ἰθαγενῶν Κληρικῶν τοῦ Πατριαρχείου ἡμῶν, ὡς ἄμεσον ἐπιβολὴν ἀντιποίνων καὶ κατ’ ἐπέκτασιν ἐκβιασμοῦ ἤ ἐκδικήσεως ἡμῶν.
Ἤδη, μετὰ ἀπὸ τῆς 29ης Δεκεμβρίου 2021 ἐξαγγελίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἔχομεν πλέον τὰς ἐπισήμους ἀποφάσεις καὶ ἐξ αὐτῶν δηλώσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας καὶ συνεντεύξεις στελεχῶν αὐτῆς, περί ὅλως ἀντικανονικῆς ἱδρύσεως «Ἐξαρχίας», βάσει ἐσωτερικῶν αὐτῆς «καταστατικῶν» καὶ οὐχὶ κανονικῶν διατάξεων, ἐντός τῶν ὁρίων τοῦ Πατριαρχείου ἡμῶν, ἀποτελουμένης ὑπό κληρικῶν αὐτοαπομακρυνθέντων, εἴτε ἐν ἐπιτιμίοις διατελούντων καὶ λοιπῶν ἀγνώστου προελεύσεως αὐτοχαρακτηριζομένων μὲν ὡς Ὀρθοδόξων, ἀλλ’ οὐδέποτε ἀνηκόντων εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Ἀλεξανδρείας.
Διὰ τῶν ἐνεργειῶν αὐτῶν διαπιστοῦται προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας εἰς πολλάς ἐπιμέρους παραμέτρους αὐτῆς, ἀλλά κυρίως εἰς τὸ ζήτημα τῶν ὁρίων τῆς διοικητικῆς διαρθρώσεως τῶν δομῶν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μὲ ἀφετηρίαν κίνητρα μακρὰν τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως. Μετὰ λύπης κατανοοῦμεν ὅτι ταῦτα πάντα προέρχονται ἀπὸ λόγους ἐμπαθεῖς, καὶ μεμολυσμένους ἐκ τοῦ καταδικασθέντος ἐκ τῆς Συνόδου τοῦ 1872 «ἰοῦ τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ».
Δὲν ἀπουσιάζει βεβαίως καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἀποφάσεων τὸ κοσμικὸν πνεῦμα, παραπέμπον ἀκόμη εἰς παραμέτρους «νεο-αποικιοκρατίας» καὶ διεκδικήσεως παγκοσμίου πρωτοκαθεδρίας, γνωρίμους παλαιόθεν εἰς τὴν ταλαίπωρον τῆς Ἀφρικῆς Ἤπειρον, μὴ συμφωνουσῶν μὲ τὸ θυσιαστικὸν ἐν τῇ διακονίᾳ πνεῦμα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν καθαγιασμένης Παραδόσεως.
Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Θρόνου, μετ’ ἐμπόνου ἐκπλήξεως διαμαρτύρεται πρὸς τὸν Πατριάρχην Ρωσσίας καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Σύνοδον. Ἐκπλήξεως μὲν διότι δι’ ἡμᾶς «ἑπομένους τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν ἡμῶν», τά ὅρια τῆς κάθε ἀδελφῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας εἶναι σαφῆ, γεωγραφικὰ καὶ χαρτογραφημένα ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἀξιοσέβαστα. Διαδηλοῦμεν δὲ ὅτι ἐν τῇ πράξει οὐδέποτε ἐνεπλάκημεν εἰς τὰ ὅρια οἰασδήποτε τοπικῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας, πολλῷ δὲ μάλλον εἰς τὰ τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας. Τοῦτο δὲ, ὄχι μόνον διότι ἀλλοιώνεται τοιουτοτρόπως τὸ μήνυμα τῆς εὐαγγελικῆς ἀγάπης, ἀλλὰ καὶ διότι ἀγωνιζόμενοι ἐπὶ αἰῶνας καὶ συμβιοῦντες μετὰ διαφόρων ὁμολογιῶν καὶ Θρησκειῶν ἐν πνεύματι ἀλληλοσεβασμοῦ καὶ κατανοήσεως, δεχόμεθα ἀνάδελφον κτύπημα ὑπὸ τῶν ὁμοδόξων Ρώσσων.
Θεωροῦμεν ὅτι δι’ αὐτῶν τῶν μεθόδων παραβιάζεται βαναύσως ἔτι ἅπαξ ἡ οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καί δὴ εἰς τὸ εὐαίσθητον πεδίον τῆς ἐν Ἀφρικῇ Ἱεραποστολῆς, τὸ ὁποῖον «τρέφεται» ὑφ’ ἡμῶν «ὡς νήπιον διὰ γάλακτος καὶ οὐχὶ διὰ στερεᾶς θεολογικῆς τροφῆς», κατὰ τὴν Παύλειον ἔκφρασιν, ἥτις ἀποτελεῖ δι’ ἡμᾶς γνώμονα καὶ μέτρον, διέπον τὸ Ἀποστολικὸν ἡμῶν ἔργον.
Πρὸς τοῦτο ἀπεφασίσθη ὅπως:
Α) Ἐνημερωθῶσιν τὸ Σεπτὸν Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον καὶ αἱ κατὰ τόπους Ἐκκλησίαι διὰ τῶν Προκαθημένων αὐτῶν, διὰ παραδοθησομένων Πατριαρχικῶν Γραμμάτων, ἅτινα θά περιγράφουν τὴν ἐπιπεσοῦσαν «λοιμικὴν» σύγχυσιν εἰς «τὰ ἐξ ἡμῶν ἐν Χριστῷ γεννηθέντα τέκνα», τούς πιστοὺς Ἀφρικανούς, συνεπείᾳ τῶν ἐμφανῶν καὶ ἀφανῶν δράσεων ἐντεταλμένων προσώπων τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας, καὶ
Β) Ἡ πιστὴ καὶ ἄμεσος ἐφαρμογὴ τῶν προβλεπομένων, παρὰ τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων Ἐκκλησιαστικῶν ποινῶν, πρός τούς παραβάτας.
Η Ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας με την ολοκλήρωση των Εργασιών της Συνόδου
Δια των πρεσβειών του Αγίου ενδόξου πανευφήμου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, ολοκληρώθησαν οι εργασίες της Έκτακτης Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, υπό την προεδρία της Α.Θ.Μ του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, η οποία έλαβε χώρα στην Μεγάλη Πόλη της Αλεξανδρείας, από 10 έως 12 Ιανουαρίου 2022.
Η Ιεραρχία του Αλεξανδρινού Θρόνου, κατά την τριήμερη συνεδρία αυτής ασχολήθηκε με τα θέματα της προαγγελθείσης Ημερησίας Διάταξεως, ως ακολούθως:
α) Ακροάσθη τον Απολογισμό Πεπραγμένων της Α.Θ.Μ.
β) Στη συνάφεια της συνεδριάσεως, ανεκοινώθη υπό του Πατριάρχου η ίδρυση της Νεοσύστατης Επισκοπής Τζίντζας και Ανατολικής Ουγκάντας δι΄ αποσπάσεως εκ της Ιεράς Επισκοπής Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας, υπογραφέντος και του σχετικού Πατριαρχικού Τόμου.
Ακολούθως, ακροάσθη τις κάτωθι εισηγήσεις υπό των Εντεταλμένων Εισηγητών Μητροπολιτών και Επισκόπων:
1. Σεβασμιωτάτου Καμερούν με θέμα: «Η αντιμετώπιση εισπήδησης Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Αφρικανική Ήπειρο».
2. Θεοφιλεστάτου Αρούσας με θέμα: «Η πορεία και το έργο της Ιεραποστολής εν μέσω πανδημίας».
Μετά το πέρας κάθε Εισηγήσεως, επακολούθησε μακρά συζήτηση και σχετικός σχολιασμός.
Η ενημερωτική Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, λόγω της μη προσελεύσεως αυτού, εκρίθη ότι είναι καλύτερον να αναβληθεί.
Κατόπιν, και κατά σειρά των πρεσβείων, ανεγνώσθησαν υπό των Σεβασμιωτάτων και Θεοφιλεστάτων Αρχιερέων του Θρόνου, οι σχετικές εκθέσεις πεπραγμένων των Επαρχιών τους.
Εν συνεχεία, Σεπτή προτάσει του Αλεξανδρινού Προκαθημένου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος προέβη σε εκλογές Ιεραρχών, μεταθέσεις και ανυψώσεις, ως κάτωθι:
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ. Νάρκισσο σε Μητροπολίτη Πηλουσίου.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμωνα σε Μητροπολίτη Ναυκράτιδος.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μπουκόμπας κ. Ιερώνυμο σε Μητροπολίτη Καμπάλας.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κανάγκας κ. Θεοδόσιο σε Μητροπολίτη Κινσάσας.
Τον Επαρχιούχο Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Γκούλου κ. Σίλβεστρο σε Επαρχιούχο Επίσκοπο Τζίντζας και Ανατολικής Ουγκάντας.
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Χρυσόστομο Μαϊδώνη σε Επαρχιούχο Επίσκοπο Μπουκόμπας.
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Καμπούγιε σε Επαρχιούχο Επίσκοπο Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας.
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Χαρίτωνα Μουσουνγκάι σε Μητροπολίτη Κανάγκας.
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Θεμιστοκλή Αδαμόπουλο σε Βοηθό Επίσκοπο Νικοπόλεως (παραχωρηθέντος στην Ιερά Μητρόπολη Γουινέας).
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Κοσμά Θασίτη σε Βοηθό Επίσκοπο Κωνσταντιανής (παραχωρηθέντος στην Ιερά Μητρόπολη Κατάγκας).
Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Νικόδημο Τότκα σε Βοηθό Επίσκοπο Νειλουπόλεως (βοηθό Επίσκοπο της Α.Θ.Μ.)
Οι Εργασίες της Αγίας και Ιεράς Συνόδου κατέληξαν με τις Ακολουθίες των Μεγάλων Μηνυμάτων των Νεοεκλεγέντων Επισκόπων του Θρόνου.
Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας του παλαιφάτου Αλεξανδρινού Θρόνου, δοξάζουσα το πανύμνητον Όνομα του εν Τριάδι Αγίου Θεού, εύχεται μετά της Α.Θ.Μ. υπέρ ευοδώσεως πασών των προσπαθειών στον Αμπελώνα της Αφρικής και υπέρ του ελθείν την χάριν του Παναγίου Πνεύματος επί πάντας τους εργαζομένους δια την εξάπλωσιν του Λόγου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν!».
Visits: 3
